ZENCEFİL TAZE (250 GR) KÖK

Zencefil ( Zingiber officinale ), köksapı , zencefil kökü veya zencefili, baharat ve halk ilacı olarak yaygın olarak kullanılan çiçekli bir bitkidir Yaklaşık bir metre boyunda dar yaprak bıçakları taşıyan yıllık yalancı gövdeler (yaprakların yuvarlanmış tabanlarından yapılmış sahte gövdeler) yetiştiren çok yıllık otsu bir bitkidir . Çiçek salkımları , mor kenarlı uçuk sarı yaprakları olan çiçekler taşır ve ayrı sürgünlerde doğrudan köksaptan çıkar

Zencefil, zerdeçal ( Curcuma longa ), kakule ( Elettaria kakule ) ve havlıcan da içeren Zingiberaceae familyasındadır . Zencefil, Güneydoğu Asya'da deniz kökenlidir ve muhtemelen ilk olarak Austronesian halkları tarafından evcilleştirilmiştir . Austronesian genişlemesi sırasında ( yaklaşık  5.000 BP ) Hint-Pasifik boyunca onlarla birlikte taşındı ve Hawaii'ye kadar ulaştı . Zencefil, Asya'dan Avrupa'ya ihraç edilen ilk baharatlardan biridir. baharat ticareti ile birlikte eski Yunanlılar ve Romalılar tarafından kullanılmıştır .  Asarum cinsindeki uzaktan akraba dikotlara , benzer tatları nedeniyle yaygın olarak yabani zencefil denir.

Geleneksel tıpta ve besin takviyesi olarak kullanılmasına rağmen , zencefil veya özütlerinin tüketilmesinin insan sağlığına veya hastalıkların tedavisine herhangi bir etkisi olduğuna dair iyi bir kanıt yoktur .  2019'da dünya zencefil üretimi 4,1 milyon ton olup, dünya toplamının %44'ü ile Hindistan liderliğindedir.

Köksap adı verilen zencefil tohumunun büyüklüğü, zencefil üretimi için esastır. Köksap parçası ne kadar büyük olursa, zencefil o kadar hızlı üretilir ve dolayısıyla piyasaya o kadar hızlı satılır.  Tohum rizomlarını dikmeden önce, çiftçilerin zararlıları, rizom çürümesini ve diğer tohum kaynaklı hastalıkları önlemek için tohumları tedavi etmesi gerekir .  Hindistan'da çiftçilerin tohum muamelesi yapmasının çeşitli yolları vardır. Bunlar arasında tohumların inek gübresi emülsiyonuna daldırılması, tohumların depolamadan önce içilmesi veya sıcak su tedavisi yer alır.

Tohumlar uygun şekilde işlendikten sonra, ekilecekleri tarım arazisi, toprağı parçalamak için çiftçi tarafından iyice kazılmalı veya sürülmelidir.  Toprak yeterince sürüldükten sonra (en az 3-5 kez), mahsulü sulamak için su kanalları 60-80 fit (18-24 m) aralıklarla yapılır.

Bir sonraki adım, köksap tohumunu ekmektir. Hindistan'da, sulanan zencefil mahsulünün ekimi genellikle Mart ve Haziran ayları arasında yapılır, çünkü bu aylar muson veya yağışlı mevsimin başlangıcını hesaba katar. Dikim aşaması tamamlandıktan sonra, çiftçiler nemi korumak ve yabani ot büyümesini kontrol etmek ve ayrıca toprağı korumak için yüzey akışını kontrol etmek için mahsulü malçlamaya devam eder. Malçlama, ekimden hemen sonra ve yine büyümenin 45 ve 90. günlerinde bitki yataklarına malç (örneğin yeşil yapraklar) uygulanarak yapılır Malçlamadan sonra, yabani ot büyümesini kontrol etmek, toprağın sertliğini yağmurdan kırmak ve toprak nemini korumak için toprağın karıştırılması ve parçalanması olan tepeleme gelir. Çiftçiler, bölgelerinde yağış azsa, zencefil ekinlerinin ek sulama aldığından emin olmalıdır. Hindistan'da çiftçiler, maksimum verim ve yüksek kaliteli ürün sağlamak için zencefil mahsullerini en az Eylül ve Kasım ayları arasında (muson bittiğinde) iki haftada bir sulamalıdır.

Zencefil için son tarım aşaması hasat aşamasıdır ve sebze, soda ve şeker gibi ürünler için hasat ekimden dört ila beş ay sonra yapılmalıdır, oysa kuru zencefil veya zencefil yağı gibi ürünler için köksap dikildiğinde, hasat ekimden sekiz ila on ay sonra yapılmalıdır.